تبلیغات تبلیغات
دومین تک ترانه جدید سیروان خسروی در سال جاری با عنوان "به همین زودی" منتشر شد. به نوعی می توان گفت تک ترانه های جدید او ینی "زندگی همین امروزه" و "به همین زودی" سبک جدید سیروان خسروی پس از آخرین آلبومش-جاده رویاها- است. جاده رویاها با اینکه چینش یکدست تری نسبت به آلبوم ساعت9داشت اما آنچنان که تصور میشد مورد استقبال قرار نگرفت. شاید گنجاندن 4ترانه ای که قبل از انتشار آلبوم به صورت تک ترانه منتشر شده بودند باعث شد میزان استقبال از آلبوم خیره کننده نباشد. اما هرچه که هست سیروان؛ سیروان است و همه کارهایی که او انجام می دهد به شدت زیر ذره بین طرفدارانش است. اوضاع برای سیروان و قطعاتی که منتشر می کند سخت است اما پسر ماجراجوی تنظیم ایران قصد ایستادن ندارد. امسال از سیروان خسروی بازی در مجموعه رالی ایرانی که مورد استقبال تماشاگران شبکه خانگی قرار گرفت؛ را دیدیم. سیروان با پیشنهاد محمدرضا فروتن به این مجموعه اضافه شد و باز هم نشان داد دست از ماجراجویی برنمی دارد. او همچنان مشغول کار بر روی آلبوم محمدرضا فروتن است و اگر اتفاق خاصی نیفتد تا پایان سال می توانیم تنظیم های سیروان را با صدای فروتن بشنویم.ترانه ی "به همین زودی" کاری است از امیرعلی بهادری و زانیار خسروی. امیرعلی بهادری که هیچ نسبتی هم با بنیامین بهادری ندارد! تیرماه امسال تک ترانه "نگران نباش" را با ترانه و ملودی ای از خودش و تنظیم زانیار روانه سایت های اینترنتی کرد.در "به همین زودی" صدای کر را از شهاب رمضان می شنوید(باید دقت کنید البته!). گیتار آکوستیک و بک وکال را کیان پورتراب انجام داده و گیتار آکوستیک سولو را امیر میلاد نیکزاد نواخته است. به همین زودی شنیدنی،رومانتیک و عاشقانه است. به فضای آلبوم ساعت9بیشتر نزدیک است و خصوصاً خوده آهنگ ساعت9. حتما بشنوید.ترانه نگران نباش از امیرعلی بهادری را هم از اینجا دانلود کنید
میثم یوسفی | موسیقی ما 1- سیروان خسروی! از کی بود که این اسم وارد موسیقی ما شد!؟ شاید کنسرت‌های کاوه یغمایی در سالهای 79-80 و نوازنده‌ی جوانی که کیبورد می‌نواخت، اولین مواجهه بود. این یادآوری برای من که حافظه‌ی درست و حسابی هم ندارم جالب است. هفته‌نامه‌‌ی سینما و سال 84 نشانه‌اس‌ست که اولین تماسم با سیروان را به خاطر بیاورم! قرار بود پرونده‌ای در مورد ترانه‌های فیلم معروف کار کنیم و خواننده-موزیسینی که تازگی‌ها با آلبومش هنرمندی صاحب استاندارد را به معرفی کرده بود انتخابم بود که در مورد چندتا از ترانه‌های فیلم معروف جهان یادداشتی بنویسد. اتفاقی که علارغم علاقه‌ی سیروان به علت متوقف ماندن آن پرونده هرگز نیفتاد، اما بهانه‌ی آشنایی ما شد!2- فکر می‌کنم همه‌ی این سالها, سال 86 یا 87 و گفت‌وگویی که برای نسیم‌هراز داشتیم یکی از مهمترین مصاحبه‌های ما بود. سیروان از اینکه همیشه دوست داشته در مارکت جهانی کار کند گفت، از علاقه‌اش به بهروز صفاریان به عنوان تنها موزیسینی که در استاندارد روز کار می‌کند گفت و البته یک اعتراف تلخ کرد! گفت «بهار من» در آلبوم «تو خیال کردی بری» سلیقه‌ی من نبوده و بعد از این هم هرگز کار شش و هشت نخواهم خواند. اتفاقی که البته در آلبوم بعدی‌اش تکرار شد و در کنسرت دو سال پیشش هم به شوخی یا جدی؛ سیروان از مخاطبانش پرسید که در آلبوم بعدی‌ام چندتا کار شش و هشت داشته باشم؟!3- همیشه استاندارد بودن بزرگ‌ترین دغدغه و بزرگ‌ترین ویژگی کارهای سیروان بوده است. مهمترین ویژگی آلبوم جدید سیروان هم همین استاندارد بودن است. شاید حرکت در مسیری که مماس بر موسیقی پاپ روز جهان است سلیقه‌ی ما نباشد و سلیقه‌ی مردمی هم نباشد که محبوبترین هنرمندهایشان علی عبدالمالکی، مجید خراط‌ها و مرتضی پاشایی‌اند، اما جرات سیروان در انتخاب این مسیر اتفاقی بسیار ستودنی‌ست. ما سالها مشکلی داشته و داریم که از حرکت درست و رو به جلو بازمان داشته است. اینکه «مردم دوست ندارند» یا «مردم نمی‌فهمند» بهانه‌ی خوبی بوده که ناتوانایی‌هایمان را پشت آن پنهان کنیم. سیروان سعی کرده در این آلبوم هم استاندارد خودش را رعایت کند و هم از مردم دور نشود. البته که این سخت‌ترین کار دنیاست که در مارکت ایرانی سخت‌تر و سخت‌تر هم می‌شود. مثلا شش و هشت خواندن اصلا چیز بدی نیست اما وقتی می‌گویی نمی‌خوانم ولی روی حرفت نیستی یعنی برآوردت از آینده اشتباه بوده. همین باعث می‌شود که سیروان باز هم شش و هشت بخواند، همین موضوع باعث می‌شود ترانه‌های «جاده رویاها» علارغم پیشرفت محسوس‌اش نسبت به دو آلبوم قبلی سیروان؛ باز هم عقب‌تر از خیلی از آلبوم‌های دیگر باشد. حتا عقب‌تر از آلبومی مثل «رمانتیک» شهاب رمضان که خودش مدیریت اصلی آن را بر عهده داشته است.4- سیروان هنوز چندتا اشکال در کارهایش دارد که مرتفع نشده است. هرچند که آلبوم جدیدش منسجم‌ترین آلبوم اوست، اما هنوز توی ملودی‌ها مردد است! هنوز در ووکال‌اش به نتیجه‌ی مشخصی نرسیده و همین باعث می‌شود که شخصا با میکس ووکال یکی دوتا از کارهای این آلبوم مثل «آخرین روز» و «خداحافظی» مشکل داشته باشم! خب از نظر فنی که من تخصصی در این زمینه ندارم که بخواهم نظر کارشناسی بدهم، اما برعکس همه‌ی کارهای قبلی و کارهای جدیدش؛ میکس ووکال این دو آهنگ برای من دلنشین نیست و حتا یک‌جاهایی نمی‌توانم صدای خواننده را تحمل کنم و اذیت می‌شوم. نمی‌دانم این مشکل فرکانسی شخصی من است یا دیگران نیز چنین مشکلی دارند!5- مسائلی که در مورد کاور بودن قطعه‌ی دوم این آلبوم مطرح شده مسئله‌ی قابل تاملی‌ست. فکر می‌کنم سیروان اینجا یک اشتباه استراتژیک داشته و هرچند جلوی اسم آهنگساز آن در آلبومش خط کشیده، اما چون هرجایی باید اسم زانیار می‌آمده هم همین اتفاق افتاده باعث سوءتفاهم‌هایی شده است. به هرحال کاور کردن اصلا کار بدی نیست و اتفاقا کاور خوب و درست یکی از سخت‌ترین کارهای دنیاست که در مارکت جهانی هم کار متعارفی‌ست. قطعه‌ی اصلی هم آنقدر معروف هست که سیروان بداند نبردن اسم صاحبان اصلی چه تبعاتی برایش دارد. اشتباه استراتژیک سیروان هم همین‌جاست. سال‌هاست که تا حرفی از او می‌شود آنهایی که فکر می‌کنند سیروان خسروی به خاطر دانش و استعداد بالایش مارکت را از آنها گرفته شروع به حاشیه‌سازی برای او می‌کنند و همه‌ی کارهایش را دزدی و کاور می‌دانند. اتفاقی که قبل از این ثابت نشده بود و همه حکایت حسادت و ناتوانی بود. اما حالا همین افراد می‌توانند یک قطعه را دستشان بگیرند و بگویند دیدید ما راست می‌گفتیم! مسئله‌ای که به شکل مضحکی در مورد عکس جلد آلبومش هم افتاد. بازنشر یک عکس و استفاده‌ی فراوان از لفظ دزد حسی را در من می‌انگیزد که فکر می‌کنم یک جای بعضی‌ها خیلی می‌سوخته و حالا چند قطره آب پیدا کرده‌اند تا رویش بریزند و به همین قانع‌اند. کاش به جای این سعی می‌کردید پوز سیروان را در کیفیت و کوآلیتی بزنید شاید راه جدیدی برای موسیقی رو به نابودی ما باز شد!
حمیدرضا منبتی | منتقد موسیقی1- این یادداشت می‌تواند در یک جمله خودخواهانه خلاصه شود که «برای من «جاده رویاها» به اندازه «ساعت9» جذاب و هیجان‌انگیز نبود.» اما این جمله یک تبصره دارد که در بند آخر به آن اشاره خواهم کرد. می‌دانم که نوشتن این جمله آخر ممکن است حس کنجکاوی شما را برانگیزد و همین الان و پیش از ادامه مطلب بروید سراغ همان تبصرۀ بند آخر؛ اما برای توضیح این دو بند، بهتر است بندهای دیگر را هم بخوانید تا دلایل آنچه که در ابتدای مطلب نوشتم را شرح داده باشم. خود دانید....2- «جاده رویاها» لااقل انتظارات من را از چیزی که به عنوان «سومین آلبوم سیروان خسروی» در ذهن داشتم، برآورده نکرد. این نه به دلیل کیفیت پایین این آلبوم، بلکه به خاطر توقع بالایی است که سیروان و کارهایش –لااقل در خود من- ایجاد کرده‌اند. «جاده رویاها» می‌توانست برای هر خواننده دیگری یک آلبوم شاهکار باشد که به نظرم برای سیروان نیست. حتی می‌توانست در صورت انتشار به موقع‌اش -در سال گذشته- آلبوم بهتری به نظر آید که به خاطر یک اشتباه بچگانه و سوءتفاهم‌های بعدش، سیروان یک سال ممنوع‌الفعالیت شد و الخ. به نظرم سیروان معنی تازه‌ای از «کوالیته و کیفیت» در موسیقی پاپ ایران تعریف کرده که «جاده رویاها» بهترین مصداق برای آن نیست.3- مهمترین وجه تمایز کارهای سیروان برای من چگونگی صدا دادن آنها و لایه‌های پرتعداد و خوش‌چین موسیقی اوست. بهترین نمونه برای اینکه بدانید از چه حرف می‌زنم، آهنگ «زندگی همین امروزه» از آلبوم «ساعت 9» است، یک قطعه پاپ/راک فوق‌العاده خوش‌ساخت که این لایه‌های صدا را به بهترین شکل می‌توانید در آن بشنوید. این همان نکته‌ای است که برای من، آهنگ‌های سیروان را از آثار موزیسین‌های دیگر -مثل بابک رهنما و... که دیگران هم‌رده سیروان می‌دانندشان- متفاوت می‌کند. این مسئله به نظرم دو دلیل دارد: یکی گوش دقیق و سلیقه خوب اوست که باعث می‌شود چیزی که خودش پیش از ساخت آهنگ از آن در ذهن دارد، محصول باکیفیتی باشد و دوم میکس و مسترینگ درخشان آهنگ‌های اوست که موجب می‌شود آنچه که او در ذهن داشته، به گوش شنونده هم به درستی برسد و تک‌تک لایه‌های موسیقی شنیده شوند.4- اما چرا میگویم «جاده رویاها» به اندازه قبلی برای من هیجان‌انگیز نبود؟ می‌دانم که مقایسه کردن در موسیقی کار ابلهانه‌ای است، اما برای روشن شدن منظورم این مقایسه را بین آهنگ‌های این دو آلبوم انجام می‌دهم که خب، قطعاً بخشی از این نظرات سلیقه‌ای است و می‌تواند لزوماً نظر همه شنوندگان این آلبوم نباشد. در همین 2-3 باری که «جاده رویاها» را گوش کرده‌ام، به نظرم آمده که آهنگ‌های اسلوی آن (مثل «بی‌قرار»، «دوستت دارم»، «آخرین روز» و...) به خوبی آهنگ‌های اسلوی آلبوم قبلی (مثل «ساعت 9»، «دلم گرفته»، «امروز می‌خوام بهت بگم» و...) نبوده‌اند. حتی تنها آهنگ شش‌وهشت این مجموعه («اگه تو مال من نیستی») هم در مقابل آهنگهایی مثل «آره»، «چه حالی داره» و «منو نگاه کن» از آلبوم قبلی چیزی کم دارد. مخصوصاٌ وقتی یادمان بیاید آهنگهایی مثل «یالا» (مهدی اسدی)، «عشق من باش» (بهنام صفوی) و... را که به قول علی پهلوان «سیروان وقتی بخواهد با شنونده‌اش کاری کند که نتواند سر جایش بنشیند، به بهترین نحو این کار را انجام می‌دهد!» در مورد آهنگ‌های اکتیوتر این آلبوم (مثل «اینم می‌گذره»، «روزای رویای» و «جاده») هم فکر می‌کنم چنین چیزی صادق است. لطفاً نپرسید چرا «نه نرو» و «بارون پاییزی» را در این مثال‌ها نیاوردی، چون از نظر من اینها سینگل‌های فوق‌العاده‌ای هستند که دو سالی است با آنها خاطره داریم و برای من خیلی جزو ترک‌های این آلبوم به شمار نمی‌روند. اتفاقاً باید بگویم یکی از بدشانسی‌های این آلبوم این است که بهترین قطعاتش (همین دو آهنگ) پیش از انتشار آلبوم به صورت سینگل منتشر شده‌اند و آلبوم که بیرون آمد، آهنگی بهتر از آنها نداشت.5- در گفتوگوی مشترکی که من و میثم یوسفی در سال 88 (پس از انتشار «ساعت 9» در ماهنامه «نسیم») با سیروان، علی پهلوان و زانیار داشتیم، بحث ضعف ترانه در آثار سیروان و همینطور ماندگاری آهنگ‌های پاپ را مطرح کردیم که دو برادر آب پاکی را روی دست‌مان ریختند: «ما اصلاً دنبال این نیستیم که آهنگ‌هایمان 10 سال و 20 سال دیگر هنوز شنیده شوند، ما همین که این آهنگ‌ها 2-3 سال هیت باشند و بعداً فراموش شوند برایمان کافی است!» پس دوباره این بحث را مطرح نمی‌کنم!6- سیروان خسروی مثل همه آدمها و هنرمندان دیگر بالا و پایین داشته و دارد. اما توقعات از او آنقدر بالا هست که کسی کار ضعیف از او قبول نکند. همین چند وقت پیش که «عاشقانه‌ها»ی احسان خواجه‌امیری منتشر شد، همه از ترک اول‌اش توقع تنظیمی در حد «نمیدونم» آلبوم قبلی داشتند که در خودش کلی اتفاق داشت. اما «احساس آرامش» آن اتفاق‌ها را نداشت. یکی از موزیسین‌ها درباره تنظیم آن آهنگ نظر جالبی داشت: «آدم گاهی از این کارها که از سیروان می‌شنود، احساس می‌کند که او آس‌هایش را نگه داشته تا برای خودش خرج کند.» یکی از دلایلی که توقع مرا پیش از شنیدن «جاده رویاها» بالا برده بود، همین جمله بود؛ توقعی که چندان برآورده نشد و آس‌هایی که رو نشد.7- فکر می‌کنم خود سیروان هم به این نکته پی برده باشد که در آهنگسازی به اندازه تنظیم و میکس و... درخشان نیست و اتفاقاً تجربه موفق آهنگهایی مثل «نه نرو» (با آهنگسازی شهاب رمضان و زانیار)، «بارون پاییزی» (شهاب رمضان و سیروان) و «من عاشقت شدم» (مهدی یراحی) نشان داد که وقتی آهنگسازی از جنس دیگر کنار آنها باشد، تجربه‌های متفاوتی خلق می‌شود که اتفاقاً جزو بهترین‌های کارنامه سیروان به شمار می‌روند.8- در این چند روز که از انتشار «جاده رویاها» می‌گذرد، بحث دزدی (!) طرح کاور آلبوم و کاور کردن آهنگ «Without You» از دیوید گتا و آشر (در آهنگ «اینم می‌گذره») در فیسبوک و... به دستاویز مخالفان این خواننده تبدیل شده که به نظرم بحث بیهوده‌ای است. قبول دارم که گرته‌برداری واو به واو از یک اثر بدون ذکر صاحب اثر کاری غیرحرفه‌ای است، اما هر وقت این جنس حرف‌ها مطرح می‌شود، من یاد یکی از دوستان موزیسین‌ام می‌افتم که از قول استاد شجریان نقل می‌کرد: «من خودم رئیس‌کل دزدها هستم! من از دزد می‌دزدم و به این هم افتخار می‌کنم.» البته منظور استاد از این جمله در بحث یادگیری بود، اما کلاً به نظرم در جامعه ایران قابل تعمیم به چیزهای دیگری هم هست. از نظر من دزدی تمیز از یک اثر قابل‌توجه در بازار ایران، کار چندان بدی نیست. (آماده فحش‌های دوستان هستم همه‌رقم!)9- سیروان در مصاحبه‌های قبل از انتشار آلبوم گفته بود که «جاده رویاها» بهترین آلبوم او تا کنون است و نسبت به تمام آلبوم‌های قبلی یکدست‌تر از کار در آمده. من هم قبول دارم که این آلبوم یکدست‌ترین آلبوم سیروان است و در آن برای اولین بار، شمایل یک «خواننده» درجه‌یک را به نمایش گذاشته؛ اما این یکدست بودن لزوماً با بهترین آلبوم بودن مترادف نیست و در این بخش با او هم‌عقیده نیستم و بهترین آلبوم سیروان را «ساعت 9» می‌دانم. اما اعتراف می‌کنم که در همان مصاحبه گروهی 3 سال پیش‌مان نظیر همین عقیده را درباه آن آلبوم داشتم و به نظرم آلبوم اول سیروان بهتر از «ساعت 9» بود و نظرم پس از بارها شنیدن‌اش تغییر کرد. پس این بار هم به او اعتماد می‌کنم و «جاده رویاها» را بیشتر از اینها می‌شنوم.پ.ن: قرار بود در این یادداشت‌ها بیشتر انتقاد کنیم و کمتر تعریف؛ و به سوژه‌هایی بپردازیم که به جایی و کسی بربخورد! اما این یادداشت به نظرم یادداشت منصفانه‌ای شد. شاید اگر به جای سیروان (که از سر همان گفتوگوی 3 سال پیش تا امروز رابطه چندان خوبی با هم نداشته‌ایم) هر خواننده دیگری از دوستانم بود، تا این حد هم تعریف نمی‌کردم. اما به نظرم سیروان آدم درست این موسیقی پاپ است و شایسته نقدهای مثبت.منبع: موسیقی ما
خیلی خاص؛فوق العاده!
امید محمودزاده ابراهیمی: بالاخره سیروان خسروی طلسم سه سال و نیم آلبوم ندادن را شکست و آلبوم سومش را با عنوان "جاده رویاها" روانه بازار کرد. آلبومی با 11قطعه که 4قطعه آن قبلا در تک آهنگ هایی منتشر شده بودند؛ بارون پاییزی،من عاشقت شدم(تیتراژ پایانی سریال ساختمان پزشکان)،خداحافظی و نه نروقصد شباهت انگاری نداریم اما عجیب است که سیروان خسروی و بنیامین بهادری هردونفرشان در آلبوم سوم به این نتیجه رسیده اند که "یکدست تر" بخوانند و کمتر زیگزاگ بروند و همچنین به فضای اول آلبوم شان نزدیک تر شوند. آلبوم بنیامین که فعلا منتشر نشده است تا نظر بدهیم اما فضای آلبوم جدید سیروان شباهت زیادی به آلبوم اولش دارد؛ یک جورهایی به راک بیشتر نزدیک شده...به سبکی که مخصوص خودش است و کسی مثل سیروان ان را نمی تواند اجرا کند.به جرات می توان گفت سیروان خسروی یک تنه توانست فضای جدیدی در عرصه تنظیم موسیقی در ایران به وجود بیاورد. خوانندگان زیادی پس از همکاری با وی به شهرت رسیدند. سیروان خسروی برای هیچ کدام از خوانندگانی که تاکنون با آنها کار کرده؛ کم نگذاشته است و همیشه سعی کرده یک پله بالاتر از بقیه باشد. اما سیروان هم مثل بنیامین برای آلبوم خودشان برنامه ویژه تری دارند...ریزه کاری ها،انتخاب ترانه های خاص،ایجاد فضاهای جدید،استفاده از سمپل های کمتر شنیده شده یا شنیده نشده در تنظیم،خط ملودی متفاوت.....همه اینها باعث می شود آلبوم خودشان متفاوت از همه باشد.جاده رویاها چنین درآمده است. فضای یکدست با تجربه فضاهای نو در تنظیماین فضای نو که حرفش را می زنیم خیلی گیج تان نکند! مثال بزنیم! سیروان یک زمانی در مصاحبه هایش می گفت که قطعه "بهار من" در آلبوم اول یعنی "تو خیال کردی بری" اشتباه بزرگش بوده و از سر اجبار تهیه کننده! اما مشخص نیست چرا سیروان این فضا را علیرغم اعترافش رها نکرده است! قطعه "اگه تو مال من نیستی" سیروان در "جاده رویاها" اصالتاً شش و هشت است اما سیروان آنقدر از فضای کارهای خودش به آن تزریق کرده است که سبکی نو شده است."اگه تو..." سخت ریتم می گیرد،محکم می کوبد در اواسط آرام می شود اما در پایان جوری بسته می شود که مخاطب با خود می گوید: نمُردیم و شش و هشت با طعم راک هم شنیدیم!درباره راک هم توضیح بدهیم که منظور از سبک راک در کارهای سیروان حتماً سبک کارهای راک اصیل منظورمان نیست.مقصود همان پاپ راک است.پاپ راکی که سیروان پایه اش را گذاشت و ادامه اش داد.سیروان در این آلبوم با ترانه سراهای جدیدی کار کرده است.امید جامع،محسن شیرالی،امیر یگانه،آرمیتا فهیمی،امیر ارجینی و زهرا عاملیزانیار برادر سیروان هم در این آنقدر نقشش پررنگ بوده که سیروان در کاور آن، آلبومش را به وی تقدیم کرده است. زانیاری که شاید هیچ وقت مثل برادرش نتواند آلبوم بدهد اما همیشه پشت برادرش محکم ایستاده است.درباره آلبوم سیروان بیشتر خواهیم نوشت...
فشاری که محسن یگانه به خودش وارد کرده، فیل را درجا
می کُشد موسیقی ما - آرتین ولی الهی: آنهایی که اخبار و حواشی
موسیقی را فراتر از مرزهای ایران دنبال می کنند، «مهران عباسی» را به خوبی مشناسند. «Producer, Remixer, Song Writer, Fl
Studio Powered User» اینها چیزهایی هستند که او برای معرفی
در صفحه ی شخصی اش نوشته است. مهران عباسی در سال 83 با کوشان حداد (عضو گروه
اشکان کوشان) آشنا شد. بعد از این آشنایی آنها گروه «نئورین» را تاسیس کردند و پس
از شرکت در 4 مسابقه بین المللی موسیقی الکترونیک، 4 رتبه ی جهانی (به ترتیب
مقامهای نهم، چهارم و دو بار مقام اول) را کسب کردند. اولین اثر رسمی مهران عباسی در موسیقی ایران، ریمیکس
قطعه ی مشهور «دریا» بود که با صدای «روزبه نعمت الهی» و در آلبوم «عمو زنجیرباف»
منتشر شد. سپس همکاری هایی با نادر مسچی، احسان غیبی و خوانندگان دیگر در قالب تنظیم
و ریمیکس داشته است. از سال گذشته همکاری اش با محسن یگانه آغاز شد و دو قطعه از
آثار او (سکوت و نباشی) را ریمیکس کرد.
مهران عباسی در سال 2010 به طور رسمی به عضویت تیم
نرم افزاری Image
Line Audio در آمد و رسماً به عنوان یکی از اعضای تیم
طراحان صدا و تنظیم کنندگان اختصاصی این کمپانی شناخته شد و در حال حاضر در پروژه
«سینتی سایزر هارمور» به عنوان طراح صدا فعالیت کرده است. شرکت
Image Line تولیدکننده ی نرم افزار مشهورF اف-ال استودیو است که یکی از محبوبترین و پرکاربردترین نرم افزارهای موسیقی است.
بسیاری از آهنگهایی که این روزها می شنویم با FL Studio ساخته شده اند.
مهران تمایل داشت این مصاحبه به زبان محاوره پیاده
شود تا خودمانی باشد و مخاطبین بهتر بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. اما
نتوانستم با خودم کنار بیایم که در قالبی غیر رسمی چیزی بنویسم! در آستانه ی
انتشار آلبوم «حباب» محسن یگانه، گفت و گوی موسیقی ما با «مهران عباسی» که بسیار
خوش اخلاق و خوش برخورد است را در ادامه بخوانید.
«حباب» محسن یگانه چطور شده؟ به جرأت میگویم حداقل 7-8 قطعه ی خیلی خوب در آلبوم
«حباب» وجود دارد. به غیر از یک قطعه که به دلیل سبک عجیبش روی استقبال از آن
چندان حساب نمی کنیم، بقیه ی قطعات واقعاً خوب از آب درآمده اند. آن یک قطعه هم
«حباب» است که هم از نظر ترانه و هم موسیقی، قطعه ی خاصی شده و شاید کسی توقع وجود
چنین قطعه ای در آلبوم را نداشته باشد. این فشاری که تا الان محسن به خودش وارد
کرده، فیل را درجا می کُشد، نمی دانم چرا باتری اش تمام نمی شود؟! البته انشالله
که نشود. در حال حاضر بیشتر دو دوست صمیمی هستیم تا همکار. چه فاکتورهایی برای موفقیت «حباب» در نظر گرفته شده
است؟ مدتهاست مردم نسبت به آثاری که منتشر می شود خنثی
شده اند و عکس المعل خاصی نشان نمیدهند. شاید گاهی اثری را حداکثر یک ماه گوش کنند
و بعد آن را کنار بگذارند. این شرایط اصلاً جالب نیست. به همین دلیل محسن یگانه با
وسواس عجیب و غریبی روی آلبوم حباب کار کرد. شعرهای محسن در این آلبوم در نوع خود
جدید هستند. فضای ملودی ها کمی تغییر کرده و پخته تر شده. در نوع خواندن هم خیلی
دقت داشته، زیاد به سراغ گامهای بالا نرفته. علی ثابت و شهاب اکبری هم واقعاً عالی
کار کردند و من کارهایشان را خیلی دوست دارم. گروه پازل (آرین بهاری و علی رهبری)
هم همینطور. به عنوان یک موزیسین می گویم که کارهای آلبوم خیلی خوب از آب درآمده،
مخصوصاً سازهای زهی که در ترکیه ضبط شد.
گفت و گوی خواندنی با مهران عباسی درباره موسیقی ایران،
آلبوم «حباب» و سایر فعالیتهایش...
امید محمودزاده ابراهیمی: بی شک احسان خواجه امیری راه موفقیت اش رو خوب پیدا کرده است. آلبوم به آلبوم راه پیشرفت وی را می توانید ترسیم کنید. او در آلبوم های ابتدایی خود تکیه بسیاری به صدای آوازی خود داشت اما با تغییر ذائقه ایرانی در طی این سالها که یکی از مهمترین آنها مهم بودن اصل "تنظیم" در موسیقی است، احسان خواجه امیری هم به همین سمت و سو حرکت کرد. احسان خواجه امیری شروع این راه را از "یه خاطره از فردا" شروع کرد. او تنظیم قطعه "نمیدونم" خود را به سیروان خسروی سپرد. تنظیم بسیار خوب و متفاوت که البته فقط یک ایراد کلی داشت؛ با کل آلبوم هماهنگ نبود.همین تجربه باعث شد احسان خواجه امیری در آلبوم اخیر خود "عاشقانه ها" دوباره تنظیم اولین قطعه آلبوم خود را به سیروان خسروی بسپرد اما با این فرق که این قطعه به لحاظ تنظیم دقیقاً با آلبوم هماهنگ است و ریتم خاص خودش را ندارد.دل کندن از ترانه های دکتر افشین یداللهی کار آسانی برای احسان خواجه امیری نبوده است، این را به جد می توان قسم خورد اما برای کار متفاوت باید راه متفاوتی برگزید. احسان خواجه امیری در یک کار خارق العاده که تاکنون انجام نداده بود(غیر از دکتر یداللهی) تمام ترانه های آلبوم جدیدش را به "روزبه بمانی" سپرد. ترانه های روزبه از یک هماهنگی خاص بهره می برند و خلاقیت روزبه در استفاده از واژگان نو در ترانه، در آلبوم عاشقانه ها کاملا مشهود است. شاید اگر اسم ترانه سرا را هم هیچ وقت نمی دانستید و بدون آگاهی این موضوع، آلبوم را گوش می کردید حتماً به عنوان یک مخاطب عادی پی می بردید که کلام ابتدا تا انتهای آلبوم یکی است و فقط یک نفر می تواند اینقدر هماهنگ ترانه بگوید.عاشقانه ها در تنظیم ها از سیروان خسروی(قطعه آرامش) و هومن نامداری(باقی قطعات) بهره برده است. اعتراف می کنم که هومن نامداری را نمی شناسم و تاکنون تنظیمی از وی نشنیده ام(اگر این اسم مستعار اسم شخص دیگری است؛کامنت بفرمایید!) اما تنظیمات دقیق و بسیار ظریفی دارد و دست کمی از تنظیم های سیروان ندارد.ملودی ها هم از علیرضا افکاری و احسان خواجه امیری است.عاشقانه ها تا بدین روز بین آلبوم حباب از محسن یگانه و تو محکومی به برگشتن از خشایار اعتمادی؛ شنیدنی تر و موفق تر بوده است. البته رقابت حباب و عاشقانه ها بسیار نزدیک است.پی نوشت:این ترانه های روزبه در این آلبوم را حتماً بشنوید: لحظه؛خوشبختی
حاشیه نویسی برای حال و هوای این روزهای موسیقی پاپ
فرصت سوزی در تب و تاب بازار بی ستاره
البته این همه آن چیزی نبود که از سیروان خسروی شنیدیم. یک خبر شوک آور و سورپرایز کننده در اواخر مهرماه همگان را متحیر کرد. سایت رسمی انریکه ایگلسیاس خبر از همکاری انریکه با سیروان خسروی داد. سیروان قطعه Stay Here Tonight انریکه را با همکاری زانیار و نیما رمضان برای انریکه ریمیکس کرده است و همین روزها باید منتظر عرضه این تک آهنگ باشیم. این اولین همکاری یک تنظیم کننده مشهور ایرانی با یک خواننده برند جهانی است و راهی ست که حالا برای موسیقی پاپ نیز باز شده است. همکاری با خوانندگان مشهور در سطح بین المللی قطعاً نتایج مثبتی برای موسیقی پاپ ایران خواهد داشت.
عرضه شدن و مقام اول آوردن آهنگ های سیروان(ساعت9 / نه نرو) در رادیو هلندی funx در شنیده شدن بین المللی کارهای وی قطعاً بی تاثیر نبوده است.
در این ترانه این اثر، یک قسمت وجود دارد که شاید از ناپختگی امیر تتلو در ترانه سرایی نشات می گیرد:
الان یه سایه...جات تو خونه خالیه
کاش اینجا بودی...میدیدی دلم چه حالیه
به لحاظ وزن و قافیه شنونده دچار مشکل می شود و همین باعث شده است تتلو و کارتیو بدون تغییر دادن ترانه از تغییر دادن لفظ خواندن برای گذر از این چالش استفاده کنند.
این تغییر لفظ شاید متد جدیدی باشد که اگر حرفه ای کار بشود خیلی چیز بدی هم نیست. اعتقاد دارم بنیامین بهادری هم در ترانه "تا حالا عاشق شدی؟" خود از تغییر لفظ و ترانه استفاده کرده است:
یه مدت مدیده ها...چشام تو رو ندیده ها
پریده رنگ عشق تو....رنگ منم پریده ها
این "ها" و کمک گرفتن از "ه" قبل از آن برای خواندن صحیح در آخر بیت های ترانه سید فرید احمدی تعمدی در عین حال بسیار حرفه ای است. تغییر لفظ به معانی و نوع خواندن ضربه نزده است اما در ترانه امیر تتلو و طرز خواندن کامرون کارتیو دقیقاً آثار بی تجربگی دیده می شود و شاید اگر یک شنونده عادی باشید فکر می کنید کارتیو دارد واژه های بدی را بر زبان می آورد!Ye Divooneh|Download
پی نوشت ها:
# در همین برهه زمانی هم که برای وبلاگم مطلبی ننوشتم، شکل پنل میهن بلاگ خیلی فرق کرد و متاسفانه بدتر از قبل شد! امیدوارم مسئولان میهن بلاگ رسیدگی کنند!!
# هیچ دقت کرده اید در سایت های دانلود موسیقی از میان شاید 100آهنگ که برای دانلود گذاشته می شود به تعداد انگشتان یک دست هم آهنگ و موسیقی و ترانه خوب وجود ندارد؟
گفتوگوی مفصل و خواندنی موسیقی ما با «سیروان خسروی»؛
ماجراجویی را دوست دارم!
موسیقی ما – آرتین ولی الهی: وقتی در اوج قرار بگیری، حاشیه دار هم می شوی؛ حتی اگر از آن فراری باشی و سرت فقط به کار خودت گرم باشد. حال اگر در چند زمینه و به بهانه های مختلف در کانون توجهات قرار بگیری، این مسئله جدی تر می شود. اما مهم این است که علی رغم وجود حواشی، با انگیزه و مصمم به کارت ادامه دهی؛ درست مثل سیروان.عصر یکی از روزهای گرم خردادماه، با «سیروان خسروی» که علاوه بر محبوبیتش در خوانندگی، یکی از بهترین و البته گرانترین تنظیم کننده های سالهای اخیر هم هست، به گفت و گو نشستم. همانطور که پیش بینی می کردم، حاصل هم نشینی با او، گفت و گویی جذاب و شاید هم جنجالی شد.
سیروان خسروی دو آلبوم و چند تک آهنگ موفق منتشر کرده، چند کنسرت خوب داشته و چندین قطعه برای دیگران ساخته که با استقبال مواجه شده است. می خواهم بگویم سیروان حسابی گل کرده. فکر می کنید این یک تبِ گذرا و مقطعی است، یا اینکه همینطور در اوج خواهید ماند؟
آنچه برای من پیش آمده، پله پله بوده است. فکر می کنم 5 سال است که به عنوان تنظیم کننده در این جایگاه هستم. به عنوان خواننده هم اولین آلبومم سال 1384 منتشر شده و آلبوم بعدی هم حدوداً 4 سال پس از آن. مدت زیادی است که من مشغول کار هستم. فاصله ی بین آلبومهایم هم کم نبوده که بگوییم همینجوری برای رفع تکلیف کاری کرده باشم. بنابر این اگر هم اتفاقی افتاده، خودم تصور نمی کنم که تب باشد، البته آنقدر هم داغ نیست که اسمش را تب بگذاریم!
شکست نفسی می کنید! الان «سیروانیسم» به راه افتاده! کلی سیروان تقلبی داریم.
در تنظیم شاید اینطور باشد. متأسفانه یا خوشبختانه سه-چهار سال است که در بسیاری از آهنگهایی که می شنوم، کاملاً می فهمم که کجای آنها از کارهای من کپی یا تقلید شده است.
منبع : موسیقی ما
احساسات من دچارِ نوسانه قطعاً !*امید محمودزاده ابراهیمی: تک آهنگ جدید زانیار خسروی با نام "زندگی همه همینه" منتشر و مشخص شد زانیار سبک جدیدی را در تک آهنگ هایش به کار گرفته است. پس از عرضه آخرین تک آهنگ وی در زمستان 1390 با نام "کنار مهتاب"(با همکاری میلاد درخشانی) و حالا با عرضه تک آهنگ "زندگی همه همینه" مشخص شده است که زانیار سبک آهنگ هایی چون "هیپنوتیزم" و "طفره نرو" را تقریباً کنار گذاشته است و دیگر قصد ندارد آن فضا را دوباره در اهنگ هایش به کار ببرد؛ البته زانیار در حس و حال تکست هایش و خواندن هنوز فرقی نکرده و هنوز همان شر و شور خاص خودش را دارد اما نوع تنظیم ها و فضای اجرای وی تفاوت محسوسی کرده است .
دو تک آهنگ آخر زانیار خسروی هیچ رنگ و بویی از تک آهنگ های قبلی وی نبرده اند. به جرات می توان گفت فضای خواندن زانیار در اهنگ های آخرش درون گرایانه تر شده است.یک جورهایی غمناک تر اما همچنان به سبک خوده زانیار. زانیار دیگر مثل چند سال گذشته سبک فان مخصوص خودش را ندارد. البته او در همان سالها هم با عرضه تک اهنگ "ریسک" و "اوون" شمه هایی از این سبکی که الان تقریباً کامل تر شده است را نشان داده بود با این فرق که "ریسک" و "اوون" تنظیم های خاص تر و شبیه تر به آهنگ های فان اش داشتند و فضای اجرا اینقدر تاریک نبود.
دو تک آهنگ آخر زانیار بیشتر به خوده وی وابسته هستند تا سیروان؛برادرش. او در این تک آهنگ ها خود،ملودی اش را ساخته و تنظیم کرده و سیروان فقط میکس و مسترینگ کارها را بر عهده داشته است.
آیا زانیار بزرگ تر شده است و دیگر نمی خواهد به سبک فان آهنگ های قبلی اش برگردد یا باید منتظر حال و هوای جدید وی باشیم؟! آیا احساسات زانیار دچار نوسان شده است؟!Zedegie Hame Hamine|Downloadپی نوشت:
#اگر دقت کرده باشید اهنگ های جدید زانیار(خصوصاً همین دو اهنگ اخیر) آنچنان که
باید مورد استقبال قرار نگرفته اند و هنوز که هنوز است "طفره نرو" ی وی
شنیدنی تر است و در ضبط خودروها پلی بک می شود.
*یک خط از تکست آهنگ "ریسک" با نوشتار و صدای خوده زانیار
امید محمودزاده ابراهیمی: کلیپ سازی در ایران یک پارادوکس واقعی به تمام معناست! گاهی اوج را می شکافد و جلو می رود و گاه آنقدر ضعیف عمل می کند که به اوج هم شک می کنی! 
موزیک ویدئو "دلتنگتم" به کارگردانی علی قاضی زاده
نمونه های خوب و بد آن هم بسیار زیاد است. از کلیپ های خوب بهمن تیرگان بگیرید تا کلیپ های متوسط و ضعیف حمید شفیع زاده که از اولین ها بودند تا فربد خوش طینت(Fred) که کلیپ فوق العاده حرفه ای "طفره نرو" زانیار خسروی را ساخت تا گروه بروبکس که کلیپ های حرفه ای،فانتزی در سبک خود می ساختند.
نمی توان مجموعه کلیپ سازی در ایران را محکوم به پیشرفت کرد و خط یکدست رو به افق برای آن کشید. هیچ کجای دنیا هم اینطور نیست. کلیپ خوب وجود دارد، کلیپ بد هم وجود دارد. به طور مثال یک خواننده خارجی مثل امانوئل گوت(با اسم مستعار(Manu-L) چندی پیش کلیپی داشت به اسم No Superstar که می توان گفت کلیپ-کنسرت بود. یعنی کلیپ را در حین اجرای چند کنسرت ضبط و مونتاژ کرده بودند. همین خواننده چند ماه بعد کلیپ بعدی اش با نام Single Ladies را ارائه می دهد. این کلیپ در حالی که از آهنگ و تنظیم خوبی بهره می برد اما نسبت به اثر قبلی ضعیف تر و سطحی تر ساخته شده است. این را یک بیننده عادی هم می تواند بفهمد. پس همیشه همه چیز رو به بالا نیست و گاهی پایین افتادن هم وجود دارد. اما به نسبت کلی در حال حاضر ساخت کلیپ رو به پیشرفت است.
تکنولوژی روز و جلوه های ویژه و دیجیتال کلیپ سازی را هم از حمله های روزافزون خود بی نصیب نگذاشته اند. تابستان سال گذشته Britney Spears با ارائه کلیپ I Wanna Go به کارگردانی Chris Mars Piliero رسماً نشان داد که کلیپ سازی هم دست کمی از فیلمسازی نیست و حد و حدودی هم ندارد. کلیپ وی از انواع و اقسام جلوه های ویژه بهره برده بود و پرده ی سبز نقش بی بدیلی در ساخت این موزیک ویدئو داشت.
اما در ایران هنوز می توان کلیپ سازانی را دید که دارند سیاه مشق پس می دهند و در دهه 90 شمسی هنوز به سبک دهه 70شمسی کلیپ می سازند. آنقدر ضعیف که به بودن افرادی مثل فربد خوش طینت و گروه بروبکس در ایران شک می کنید!
گمان می کنم دلیل این عقب رفت را باید در جدی گرفتن یا نگرفتن کار کلیپ سازی در ایران جستجو کرد. فربد خوش طینت یا گروه بروبکس کار کلیپ هایی که می سازند را جدی می گیرند و بقیه سرسری رد می کنند. حمید شفیع زاده در یک سال 80 کلیپ برای خواننده های مختلف ساخت! خب این آمار بالا که الکی نیست! معلوم است سرسری گرفته شده است. باید منطقی بود و باور کرد که کج کردن دوربین کلیپ ساختن نیست!
خیلی ها همین را هم غنیمت می دانند و اعتقاد دارند با نبود یک رسانه آزاد و قانونی در کشور برای موسیقی، وجود همین آدمها هم غنیمت است. بله! غنیمت است اما رویه پیشرفت چه می شود؟ همیشه قرار است به غنیمت ها دل خوش باشیم؟ راه پیشرفت را به خاطر غنیمت ها طی نکنیم؟ این راهی است که کلیپ سازی ایران در آن قرار دارد...پس حداقل با قدرت، ولو با سرعت کم آن را طی کند. بالا و پایین خواهیم داشت اما سرسری گرفتن یا جدی گرفتن بحث دیگری است.
امروز کلیپ جدید بهنام صفوی به نام "دلتنگتم" از آلبوم جدیدش یعنی "آرامش" که به زودی عرضه می شود را از سایت موسیقی ایرانیان دانلود کردم و دیدم به امید آنکه بهنام صفوی که کارش را در موسیقی از همان ابتدا خوب شروع کرد، این بار در کلیپ سازی هم شروع خوبش را ادامه دهد. بهنام چند سال پیش قبل از اینکه مجوز بگیرد یک کلیپ با حمید شفیع زاده کار کرده بود که انصافاً کلیپ بدی نبود. اما "دلتنگتم" یک پسرفت وحشتناک برای وی محسوب می شود.
"دلتنگتم" را علی قاضی زاده کارگردانی کرده است. فضای کلیپ و آهنگ تقریباً به هم می آیند(غم پنهان را تداعی می کنند) اما ژست های بهنام صفوی و حرکات دوربین و محیط فیلمبرداری آن(که به نظر می رسد در شمال ضبط شده باشد) همگی دست به دست هم داده اند که کلیپ دلتنگتم به جای آنکه مخاطب را مشتاق به خرید آلبوم "آرامش" کند، بیشتر وی را پس بزند!
کلیپ به این خاطر تبلیغات و فروش بیشتر آلبوم موسیقی ساخته می شود. پس لازماً باید از عناصر جذاب و فکرها و ایده های ناب و خوب بهره ببرد اما کلیپ جدید بهنام صفوی همه این ویژگی ها را برعکس دارد! این کلیپ، ملودی خوب بهنام و زانیار خسروی و تنظیم جذاب سیروان خسروی را تقریباً نابود کرده است.
وقتی کلیپ I Wanna Go از بریتنی اسپیرز در حال پخش از شبکه های جهانی بود خیلی ها به دنبال این بودند که آهنگ این کلیپ را حتما از اینترنت دانلود یا خریداری کنند در حالی که این آهنگ قریب به 8 ماه قبل از تولید موزیک ویدئو در قالب آلبوم Femmle Fatale به بازارها آمده بود! اما با پخش موزیک ویدئو دوباره فروش آلبوم هم بالا رفت. حالا این رویه ها را با هم مقایسه کنید...یک کلیپ آنقدر جذاب است که 8ماه پس از عرضه آلبوم دوباره فروش آلبوم را بالا می برد، اما از این طرف کلیپی ساخته می شود که قرار است مخاطب به فروش آلبوم ترغیب کند اما تمام راه ها را برعکس می رود.
شاید هنوز یاد نگرفته ایم که تصویر باید جذاب باشد تا مخاطب را به خود جذب کند. درست است که کلیپ سازان ایرانی از هر المانی برای جذابیت نمی توانند استفاده کنند اما این محدودیت چیزی نیست که بشود به آن استناد کرد و ناله از آن برآورد. خیلی ها در همین محدودیت، جذابیت هایی خلق کردند که بی نظیر بوده است.
پی نوشت ها:
# بهانه این یادداشت، دیدن موزیک ویدئو "دلتنگتم" از بهنام صفوی بوده است. از لینک های مرتبط در این پست و در سایت موسیقی ایرانیان دانلودش کنید.
#من کارگردان یا تدوین گر نیستم. سینما هم نخوانده ام. تمام نظراتم به عنوان یک "مخاطب" پیگیر موسیقی و موزیک ویدئو است.
#آهنگ ها و کلیپ های خارجی که اسم بردم در یوتیوب کاملا موجودند برای دیدن. اگر فیلتر است تقصیر من نیست! دنبالشان در سایت های ایرانی بگردید برای دانلود!
آخرین پست ها
